KONKURS na „Tradycyjny bukiet zielny” w Brunarach

REGULAMIN KONKURSU na „Tradycyjny bukiet zielny” w Brunarach

  1. Przedmiotem Konkursu jest stworzenie tradycyjnego bukietu na Święto Matki Bożej Zielnej. Bukiet powinien zawierać wyłącznie to, co pochodzi z pól, lasów i ogrodów.
  2. Organizatorem Konkursu jest Parafia Rzymskokatolicka pw. NMP Wniebowziętej w Brunarach.
  3. Konkurs adresowany jestdo wiernych Parafii i uczestników odpustu. .
  4. Uczestnik w ramach Konkursu może wykonać tylko jeden bukiet. Bukiet może być wykonany przez rodzinę.
  5. Nie określa się wielkości bukietów. Bukiety mają zawierać wyłącznie rośliny pochodzące z miejscowych lasów, łąk i ogrodów ze szczególnym uwzględnieniem ziół (np. mięta, ruta, i in.) oraz kwiatów polnych i ogrodowych, a także gałązki np. jarzębiny, leszczyny, mirtu. Ponadto: makówki, warzywa i owoce, np. nabite na patyk jabłko czy ziemniak. Wszelkie ozdoby, wiązania, czy dodatki muszą mieć charakter ekologiczny (dopuszczalne są wstążki z materiałów naturalnych).
  6. Bukiety będą ocenianew kategorii – Tradycyjny bukiet zielny.
  7. Kryterium oceny bukietów brane pod uwagę przez Jury to skład bukietu oraz jego kompozycja.
  8. Chętni do udziału w Konkursie mogą zgłaszać się do Konkursu i pozostawiać swoje bukiety w dniu 15. sierpnia 2016 roku do sumy odpustowej w godzinach od 10.00 do 11.00 na stole konkursowym przed kościołem (w razie deszczu w kościele). Każdy uczestnik dołącza do bukietu wizytówkę ze swoimi danymi za co otrzyma potwierdzenie pozostawienia bukietu wraz z numerem przyjęcia.
  9. Finał Konkursu odbędzie się w dniu 15. sierpnia 2016 roku w godzinach od 13.30 do 14.00 przy kościele.

  10. Zwycięzcy konkursu nagrodzeni zostaną nagrodami pieniężnymi o wartości:

I miejsce- 300 zł

II miejsce- 200 zł

III miejsce- 100 zł

Zostanie również przyznane łącznie 10 wyróżnień w postaci nagród rzeczowych, a każdy uczestnik otrzyma drobny upominek.

  1. Laureaci zobowiązani są do osobistego odbioru nagród i wyróżnień. Uczestnikiem Konkursu uprawnionym do otrzymania nagrody jest osoba, której dane wskazane zostaną w potwierdzeniu pozostawienia bukietu.
  2. Do wyłonienia laureatów i przyznania nagród uprawnione będzie Jury Konkursu powołane przez Organizatora.
  3. Wyniki zostaną ogłoszone w dniu 15. sierpnia 2016 roku w miejscu odbywania się Konkursu.
  4. Od decyzji jury nie przysługuje jakiekolwiek odwołanie. Jury nie będzie publikować lub udostępniać w jakiejkolwiek formie sprawozdania ze swojej działalności ani pisemnie uzasadniać swoich decyzji.
  5. Pytania dotyczące Konkursu należy przesyłać pocztą elektroniczną na adres:parafia@brunary.pl.
  6. Organizator zastrzega sobie możliwość zmiany niniejszego Regulaminu. Informacje o wprowadzonych zmianach będą publikowane na stronie internetowejParafii Rzymskokatolickiej w Brunarach parafia.brunary.pl. Zmiany wchodzą w życie z dniem publikacji.
  7. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym Regulaminie rozstrzyga Organizator.
  8. Organizator zastrzega sobie prawo do odwołania Konkursu w przypadku wystąpienia okoliczności od niego niezależnych. Każdy z Uczestników wyraża zgodę na to, by Organizator zbierał i przetwarzał podane przez niego dane osobowe, w celach promocyjno-marketingowych związanych z organizacją Konkursu, zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych.
  9. Z chwilą otrzymania przez Uczestnika potwierdzenia pozostawienia bukietu wraz z numerem przyjęcia, na Organizatora przechodzą nieodpłatnie autorskie prawa majątkowe do złożonych na konkurs prac w zakresie publicznego udostępniania dzieła, jak również prawa pokrewne z zastrzeżeniem obowiązku ujawnienia nazwiska Autora.
  10. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do bukietu powoduje przeniesienie na Organizatora własności oryginału dzieła zgłoszonego do Konkursu.

 


Koncert Joanny Albrzykowskiej Cliford

Parafia serdecznie zaprasza na Koncert Joanny Albrzykowskiej Cliford. Solistka wystąpi na sumie o godz. 11.00 w niedzielę 12.08.2018 r. w Brunarach w Cerkwi Św. Michała Archanioła, a po Mszy św. będzie krótki koncert w jej wykonaniu pieśni religijnych.

Urodzona w Nowym Sączu, pochodzi z bardzo muzykalnej rodziny. Od dziecka słyszała śpiewane przez swoją mamę – sopranistkę słynne arie, co obudziło w niej pasję do muzyki. Studia wokalne rozpoczęła na krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie I. Jasińskiej-Buszewicz w 1983, a zakończyła z wyróżnieniem w Brabants Conservatorium w Tilburgu w 1988 korzystając za zgodą Ministerstwa Kultury z prywatnego stypendium. Jej holenderskimi pedagogami byli światowej sławy artyści: Marie Cecile Moerdijk (sopran), Christine Deutekom (sopran) i Bernard Kruyssen (bas-baryton). Warsztat wokalny doskonaliła od 1989 u uczennicy Ady Sari, prof. Niny Stano w Düsseldorfie. Już podczas studiów brała udział w wielu nagraniach radiowych i telewizyjnych, nagrała kilka płyt z orkiestrami i chórami. Liczne recitale i koncerty dla Polonii pozwoliły jej na dalsze udoskonalanie swojego kunsztu i budowanie wizerunku artystycznego poprzez koncertowanie w Niemczech, Belgii, Francji i Szwajcarii. Uczestniczyła w różnych warsztatach wokalnych, m.in. Summer Workshop w International Opera Centrum Nederland w Muziektheater w Amstardamie (1991), II Międzynarodowe Muzyczne Seminarium Śpiewu i Sztuki Aktorskiej w Iwoniczu Zdroju (1999), Mistrzowski Kurs Wokalny prof. A. Słowakiewicz-Wolańśkiej w Jaworznie (2009).

W roku 1989 związała się z Nederlandse Opera w Amsterdamie występując jako solistka chóru w operach: „Ognisty anioł” S. Prokofiewa, „Orfeusz i Eurydyka” Ch. von Glucka i „Borys Godunow” M. Musorgskiego. Uczestniczyła w światowej prapremierze opery „Life with and Idiot” A. Schnittke, którą dyrygował słynny M. Rostropowicz, a spektakl zaszczyciła swoją obecnością sama królowa Holandii, Beatrix. W ramach współpracy z ZBF (Zentrale Bühne- und Fernsehenvermittlung) wzięła udział w produkcji Carmen 2000, wystawionej z wielkim rozmachen w hamburgskim Stadtpark. W latach 2001/2002 współpracowała z Operą w Aachen, natomiast w sezonie 2003/2004 była zaangażowana w słynnym Das Meininger Theater.

Po powrocie do kraju kontynuowała działalność artystyczną oraz zajęła się pracą pedagogiczną. Dwukrotnie występowała na Festiwalu im. J. Kiepury w Krynicy. Była gościem fundacji Czardasz działającej w Krakowie. Od roku 2008 współpracuje z Klubem Esperanto, z którym koncertowała zarówno w kraju jak i za granicą, m.in. Danii, Litwie, czy Słowacji podczas Międzynarodowych Kongresów Esperanto. Artystka regularnie współpracuje z muzykami z Holandii, Niemiec i Francji. Angażuje się również w działalność charytatywną.


Koncert Kuba Blokesz Trio

W ramach 12 edycji Festiwalu Muzyki Zaklętej w Drewnie na Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce z okazji z okazji 5-lecia wpisu drewnianych cerkwi w Polsce i na Ukrainie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wystąpi 5 sierpnia 2018 r. o godz. 17.00, w Brunarach, w naszej cerkwi świętego Michała Archanioła zespół Kuba Blokesz Trio, na który serdecznie zapraszamy. Dla parafii Brunary to wielki zaszczyt i dlatego chcemy ten fakt uczcić tym koncertem, na który serdecznie zapraszamy.

Jakub Blokesz jest także laureatem kilkunastu innych festiwali, m.in. Studenckiego Festiwalu Piosenki. Jego interpretacje cechuje duża wrażliwość emocjonalna. Na scenie artyście towarzyszy gitara, nienachalnie uzupełniająca jego wykonania. Kuba Blokesz perfekcyjnie panuje nad głosem, przekazując nim swoją wizję świata. Znakomicie wykonuje nie tylko własne utwory, ale również piosenki literackie innych twórców – dość przypomnieć „Bawitko”, którym Kuba Blokesz otworzył koncert „Wywar z Przywar”, poświęcony twórczości Andrzeja Poniedzielskiego.

Wśród jego artystycznych dokonań znajduje się debiutancki album muzyczny z 2015 roku: „Lwów. Szkice Miejskie”, na który złożyły się polskie przekłady ukraińskich poetów z autorską muzyką.

Artysta sprawdził się również w roli producenta, pomagając Zakonowi Karmelitów Bosych w tworzeniu dwupłytowego wydawnictwa: „Bóg sam wystarcza – poezje z Karmelu” (2016), które oparto m.in. na wierszach św. Teresy z Ávili. Poza produkcją płyt, skomponował dziesięć utworów oraz nagrał gitary i wokal.

Kuba Blokesz koncertuje w całej Polsce, a czasem także w Europie. Można zobaczyć go w projektach solowych i jako uczestnika większych produkcji. W czasie Światowych Dni Młodzieży zagrał główną rolę w musicalu o proroku Eliaszu, „Jak Ogień”.

Po lwowskich klimatach przyszedł czas na czeskie. Tym razem Kuba Blokesz wraz z zespołem Chwila Nieuwagi sięgnął po teksty czeskich autorów (między innymi Jaromíra Nohavicy) we własnych przekładach, które zebrano pod wspólnym tytułem „Morawska Brama”.

Kuba Blokesz prezentuje swoje umiejętności także na swoich kanałach w serwisie YouTube. Jednym z nich jest „Manufaktura Piosenki”– interesujący format, w którym prezentowane są piosenki nagrane „na żywo”, bez cięć i poprawek.

Zachęcamy Was, Drodzy Czytelnicy, do zapoznania się z twórczością Kuby Blokesza, jeśli dotąd nie mieliście okazji spotkać się z jego artystycznymi wcieleniami. Pozostaje nam tylko zaprosić Was na jego stronę: www.kubablokesz.pl i do śledzenia jego muzycznych sukcesów.


12. edycja Festiwalu Muzyka Zaklęta w Drewnie

Z okazji 15-lecia wpisu kościołów oraz 5-lecia wpisu cerkwi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Muzyka Zaklęta w Drewnie zabrzmi we wszystkich drewnianych świątyniach UNESCO!

  1. edycję Festiwalu na Szlaku Architektury Drewnianej rozpoczniemy już 3 czerwca plenerowo przy kościele pw. św. Leonarda w Lipnicy Murowanej (UNESCO). Muzyczne lato otworzy Marek Piekarczyk – wokalista, autor tekstów i muzyki, który wraz z zespołem TSA i solowo, zagrał przeszło 2500 koncertów w całej Europie. Brał udział w wydaniu przeszło 25 płyt oraz wielu singli. Grał tytułową rolę w rock-operze „Jesus Christ Super Star”. W roku 2013 rozpoczął współpracę z programem TVP2 – „The Voice of Poland” jako jeden z trenerów i w 2014 roku odebrał „Telekamerę 2013” dla „VOP” jako najlepszego programu muzycznego oraz był nominowany do nagrody „Wiktora” jako „Osobowość telewizyjna 2013”.

W ciągu dalszych trzech miesięcy odwiedzimy najpiękniejsze zakątki Małopolski i wysłuchamy artystów prezentujących różne gatunki, style i klimaty muzyczne. W ramach kolejnego roku współpracy z Filharmonią Łódzką im. Artura Rubinsteina odbędzie się koncert duetu Bolewski | Tubis w Krakowie na Salwatorze. Nie zabraknie także brzmień folkowych i możliwości posłuchania różnych instrumentów etnicznych. Niektóre koncerty wykonane będą jedynie za pomocą instrumentów, inne zaś wyłącznie ludzkich głosów.

Podczas finałowego koncertu 26 sierpnia w Amfiteatrze Zapopradzie w Muszynie wystąpi LemON – zespół, który udowodnił, że ambitna muzyka na wysokim poziomie może trafić na pierwsze miejsca list przebojów. Grupa zyskała uznanie branży muzycznej, zdobywając dla swoich albumów nominacje do Fryderyków, a jednocześnie udało jej się zyskać wiernych słuchaczy, którzy obsypują ich niezliczonymi wyróżnieniami. Albumy ,,LemON”, ,,Scarlett”, ,,Etiuda zimowa” w błyskawicznym tempie pokryły się złotem i platyną. Wydany wiosną ubiegłego roku niekomercyjny album ,,TU”  otworzył zupełnie nowy etap w historii grupy. To właśnie o tej płycie Marek Niedźwiecki napisał ,,Wcisnęło mnie w fotel i słucham tej muzyki od kilku godzin”.

 

Dajcie się porwać Muzyce Zaklętej w Drewnie i świętujcie z nami rocznice wpisów najpiękniejszych drewnianych zabytków Małopolski na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO!

Wstęp wolny!

www.facebook.com/MuzykaZakletaWDrewnie

www.facebook.com/drewniana.malopolska

 

Festiwal Muzyka Zaklęta w Drewnie realizowany jest w ramach Działania 6.1. Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Poddziałania 6.1.2. Organizacja wydarzeń kulturalnych Regionalnego Program Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020

Program – 12.edycja Festiwalu Muzyka Zaklęta w Drewnie

3.06.2018, godz. 17:00, Lipnica Murowana, plener przy kościele pw. św. Leonarda (UNESCO)
Marek Piekarczyk Akustycznie
Marek Piekarczyk – śpiew, Tadeusz Apryjas – gitara akustyczna, Jacek Borowiecki – instrumenty perkusyjne, cajon

10.06.2018, godz. 12:00 Dębno, kościół pw. św. Michała Archanioła (UNESCO)
Teatr Lalek Pinokio – wydarzenie dedykowane dzieciom
„Jak Karolek został Papieżem”

17.06.2018, godz. 17:00 Kraków – Salwator, plener przy kaplicy św. św. Małgorzaty i Judyty Bolewski | Tubis
„Lunatyk”
Koncert w ramach współpracy z 19. Wędrownym Festiwalem Filharmonii Łódzkiej KOLORY POLSKI

24.06.2018, godz. 17:00 Mętków, kościół Matki Boskiej Częstochowskiej – koncert edukacyjny
Contra-Bass-Quartett
Jan Sebastian Bach „Wariacje Goldbergowskie” – wersja autorska na kwartet smyczkowy Krzysztofa Leksyckiego

1.07.2018, godz. 17:00 Kwiatoń, cerkiew pw. św. Paraskewii (UNESCO)
Kameralna Harmonia
Katarzyna Kamer – fidel płocka, suka biłgorajska, gadułka, sarangi,
Hubert Giziewski – akordeon
Recital: „Źródła”

8.07.2018, godz. 17:00 Powroźnik, cerkiew greckokatolicka św. Jakuba Młodszego (UNESCO)
Wojtek Szczepanik – piano solo

15.07.2018, godz. 17:00, Owczary, cerkiew greckokatolicka Opieki Bogurodzicy (UNESCO)
Duo Ardente: Aleksandra Lelek – wiolonczela, Maciej Zimka – akordeon
Recital: „Inspiracje i portrety”

22.07.2018, godz. 17:00 Skawinki, kościół pw. św. Joachima
Królestwo Beskidu
„Hala”

29.07.2018, godz. 17:00, Sękowa, kościół pw. św. św. Apostołów Filipa i Jakuba (UNESCO)
WIDYMO
„Echo Gór Słonnych”

 


Koncert Patriotyczny w Brunarach

Parafia Rzymskokatolicka pw. NMP Wniebowziętej w Brunarach zaprasza na Koncert Patriotyczny z okazji 100 – lecia odzyskania niepodległości przez Polskę w wykonaniu solistów Chóru Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie. Koncert odbędzie się w niedzielę 08.07.2018 r. w cerkwi św. Michała Archanioła w Brunarach wpisanej na listę zabytków UNESCO o godz. 12.00 i będzie nosił tytuł Póki „Polska żyje w nas”. Artyści wcześniej wystąpią na Mszy św. o godz. 11.00, a bezpośrednio po Mszy św. będzie koncert.

Wykonawcami będą:

Robert Dymowski

Ryszard Morka

Andrzej Wiśniewski

Weronika Rabek

Magdalena Idzik

Katarzyna Gawałkiewicz

oraz zespół muzyczny Maćka i Moniki Przestrzelskich

Dzień wcześniej w sobotę 07.07.2018 r. artyści wystąpią w „Operze Rigoletto” w Stadninie Koni Huculskich w Regietowie o godz. 21.00.

Serdecznie zapraszamy


Odkrycie w Czarnej

W cerkwi w Czarnej odkryto ikonę, o której nikt nie wiedział. Była ukryta pod innym obrazem. Dla świątyni to ważne wydarzenie

Halina Gajda

26 kwietnia 2018 AKTUALIZACJA: 26 kwietnia 2018 15:10

Portal – Gazeta Krakowska

©fot. halina gajda

Jeśli ktoś myślał, że cerkiew w Czarnej zdradziła już wszystkie tajemnice, będzie zaskoczony, Otóż nie, właśnie ostatnio konserwatorzy z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie odkryli ikonę Chrystusa Pantokratora z pierwszej połowy XVII wieku.Cerkiewka w Czarnej należy do parafii w Brunarach Wyżnych. I jak we wszystkich drewnianych zabytkach – remontom, konserwacjom, odnawianiu nie ma końca. Jedne pracesię kończą, drugie się zaczynają. Stąd wydawało się, że w świątyni nie ma już nic do odkrycia. Wszystko zmieniło się kilka dni temu.

Podczas trwających w krakowskiej ASP prac nad jednym z malowideł, okazało się, że pod wierzchnią warstwą jest kolejna.

Zaczęło się pieczołowite ich rozdzielanie – wtedy oczom fachowców ukazała się ikona Chrystusa Pantokratora z pierwszej połowy XVII. Szczegóły całej operacji Akademia Sztuk Pięknych podała w specjalnym komunikacie. – Dużym sukcesem jest zachowanie warstwy przemalowania – Ostatniej Wieczerzy – pochodzącej prawdopodobnie z XIX wieku – podkreśla we wspomnianym komunikacie Małgorzata Nowalińska, adiunkt w Pracowni Konserwacji i Restauracji Malowideł na Płótnie.
To ostatnie malowidło, o którym wspomina, nie ma jakiejś szczególnej wartości artystycznej, ale jest o tyle ważne, że ma znaczenie historyczne, dokumentujące dzieje świątyni, z której pochodzi.

Zofia Majer jest przewodniczką. Gościom i turystom opowiada o niezwykłościach świątyni.
– W sezonie przyjeżdża do nas około pięciu tysięcy osób – mówi z dumą.
Wszystkim pokazuje barokowy ołtarz z ikoną Matki Bożej z Dzieciątkiem i zdobiony kolumienkami portal, wiodący z prezbiterium do zakrystii. Jak mówi przewodniczka, świątynia ma wiele godnych pokazywania elementów, ale to, co teraz jest najciekawsze, czyli wspomniane odkrycie, wciąż jest w Krakowie.
– Podejrzewamy, że prace przy ikonie jeszcze trochę potrwają – mówi pani Zofia. – Na razie nie wiadomo, więc kiedy przyjedzie do nas – dodaje.

Dla niej, podobnie jak dla wszystkich parafian, odkrycie było niemałym zaskoczeniem. Trzeba tu wyjaśnić, na czym cała rzecz polega. Otóż rozwarstwianie nie jest ani łatwe, ani bezpieczne.
– Rozwarstwianie to jeden z najtrudniejszych zabiegów konserwatorskich. Polega na oddzieleniu dwóch warstw malarskich od siebie – późniejszego przemalowania od warstwy malarskiej pierwotnej, metodą każdorazowo na nowo opracowywaną dla danego obiektu – wyjaśnia w komunikacie Małgorzata Nowalińska.

Oddzielony płat „nowego obrazu” osadzany jest na nowym podobraziu, dzięki czemu uzyskuje się dwa odrębne malowidła. Ze względu na stopień skomplikowania oraz towarzyszące takiemu działaniu bardzo duże ryzyko nieodwracalnych zniszczeń, takich zabiegów nie dokonuje się zbyt często.

– Decyzję, czy przeprowadzenie zabiegu jest w danym przypadku możliwe, poprzedza dogłębna analiza fizyko-chemiczna, odczytanie techniki i technologii wykonania, ocena stanu zachowania obiektu oraz szereg prób i modyfikacji – wyjaśnia dalej.
Kluczowe są umiejętności konserwatora, który, tak jak w tym przypadku, za pomocą skalpela podcina warstwę malarską o grubości nie większej niż setne części milimetra.


ZADUSZKI NA FESTIWALU MUZYKA ZAKLĘTA W DREWNIE BRUNARY 26.11.2017

AGA ZARYAN
David Dorůžka – gitara

26 listopada 2017 rok, godz. 17:00

Brunary Wyżne – cerkiew pw. św. Michała Archanioła (UNESCO)

 Małopolska Organizacja Turystyczna ma zaszczyt zaprosić na drugą edycję ZADUSZEK
na Szlaku Architektury Drewnianej w ramach realizacji projektu pn. Festiwal Muzyka Zaklęta w Drewnie. Tego wieczoru Aga Zaryan zaprezentuje program przybliżający twórczość oraz sylwetki najwybitniejszych artystów, którzy już odeszli. W repertuarze m.in: Billie Holiday, Nina Simone, Czesław Niemen, Agnieszka Osiecka, Kalina Jędrusik czy Leonard Cohen. Podczas koncertu artystka wystąpi w towarzystwie czeskiego gitarzysty Davida Dorůžki.

Twórczość Agi Zaryan to kwintesencja tego, co najlepsze w historii jazzu, a zarazem kontynuacja tradycji legendarnych dokonań Shirley Horn, Carmen McRea i Joni Mitchell. Światowe uznanie Artystka zawdzięcza wyjątkowemu stylowi, smakowi i podejściu do śpiewania z charakterystyczną lekkością frazowania i ciepłym matowym tonem głosu.
Aga Zaryan jest laureatką najważniejszych nagród i wyróżnień w świecie muzycznym (w tym prestiżowej nagrody Fryderyka, oraz wielokrotnie przyznawanego jej tytułu Wokalistki Roku w rankingu magazynu Jazz Forum). Płyty Zaryan sprzedają się w rekordowych nakładach, udowadniając, że ambicja i wysublimowany styl pozwalają dotrzeć do szerokiego grona publiczności.
Artystka podbijała serca publiczności na całym świecie, koncertuje m.in. w Wielkiej Brytanii, USA, Belgii, Izraelu, Francji, Szwecji, Norwegii, Niemczech, Turcji, Portugalii, Rosji, Japonii, Chinach oraz Islandii.

Scenerią zaduszkowego koncertu będzie cerkiew greckokatolicka św. Michała Archanioła
w Brunarach Wyżnych (obecnie kościół parafialny rzymskokatolicki NMP Wniebowziętej). To jedna z najpiękniejszych cerkwi łemkowskich w Polsce, która w 2013 roku została wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO. Budowla datowana jest na 1797 r., a jej wnętrze zdobią różnobarwne polichromie o motywach architektonicznych oraz roślinnych, a także barokowy ikonostas. Czy można wyobrazić sobie lepszą scenerię na zaduszkowy koncert?

Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/128384511180549/

Wstęp wolny.

Projekt pn. Festiwal Muzyka Zaklęta w Drewnie realizowany jest w ramach
Działania 6.1. Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Poddziałania 6.1.2. Organizacja wydarzeń kulturalnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020


Muzyczne Spotkania z Sacrum Brunary 2017

MUZYCZNE SPOTKANIA Z SACRUM BRUNARY 13 – 15 sierpnia 2017

PATRONAT HONOROWY

 Jego Ekscelencja ks. Biskup Andrzej JEŻ – Ordynariusz Diecezji Tarnowskiej

Prof. Teresa ŻYLIS – GARA

Narodowy Instytut Dziedzictwa w Warszawie

 Małopolska Organizacja Turystyczna

 Szanowni Państwo!

Otwieramy przed Wami przestrzeń Muzycznych Spotkań z Sacrum w Brunarach, by dzielić się wzajemnie dorobkiem kultury muzycznej, obejmującej całe bogactwo ludzkich możliwości, całe bogactwo Kosmosu i uczynić z niego pieśń dla Boga, któremu wszystko zawdzięczamy.

Muzyka sakralna i połączony z nią śpiew są szczególną formą kontaktu ze Stwórcą. Wyrażają to, czego nie można wypowiedzieć słowami. Wprawdzie nie rezygnują z umiejętności rozumu, ale go przekraczają i otwierają człowieka na nowe możliwości słyszenia. Przede wszystkim chcemy przez nasze Spotkania Muzyczne usłyszeć to, co Bóg mówi do nas, a równocześnie usłyszeć siebie nawzajem.

Kiedyś na naszych ziemiach żyli obok siebie katolicy, prawosławni, grekokatolicy i wyznawcy judaizmu. Stanowili zwartą wspólnotę. Rozumieli się, szanowali i wzajemnie sobie pomagali. Razem uczyli się, podejmowali wspólne działania i tworzyli między sobą relacje oparte na wzajemnej tolerancji.

Przez owe Spotkania Muzyczne powracamy zatem do chlubnych kart historii naszej ukochanej małej Ojczyzny, pięknego współbrzmienia różnych religii, do potrzeby wzajemnego nasycania się bogactwem kultur. Równocześnie chcemy wyśpiewać wdzięczność Bogu za wolność naszej Ojczyzny, za Jego Miłość do nas, za to, że możemy stanąć obok siebie, jak kiedyś czynili to nasi przodkowie, jako jedna rodzina dzieci Bożych, wzajemnie się kochających, przebaczających sobie i szlachetnie się różniących.

Ks. Józef Bąk

Ks. Józef Bąk, proboszcz parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

w Brunarach,

Marek Miczulski, „Vox Humana” w Krynicy Zdroju

zapraszają na:

Muzyczne Spotkania z Sacrum

Brunary – 2017

 

 Patronat artystyczny

Prof. Teresa ŻYLIS – GARA

 wystąpią:

Ilona Krzywicka – sopran

Jaryna Kuzmych – sopran, bandura

Taras Kuzmych – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe:

Laura Kluwak – Sobolewska – fortepian

Anna Ziółkowska – skrzypce

Monika Baranowska – wiolonczela

 

Kierownictwo artystyczne:

Laura Kluwak – Sobolewska

 

Poznańskie Trio Fortepianowe powstało na gruncie wieloletniej muzycznej współpracy trzech poznańskich znakomitych instrumentalistek.

Pianistka Laura Kluwak – Sobolewska, profesor AM, jest cenioną kameralistką współpracującą z wybitnymi artystami – prowadzi bogatą działalność artystyczną, którą łączy z pracą dydaktyczną w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.

Anna Ziółkowska, będąc koncertującą skrzypaczką, piastuje na co dzień stanowisko koncertmistrza orkiestry symfonicznej Filharmonii Poznańskiej im. T. Szeligowskiego.

Monika Baranowska jako wiolonczelistka, również jest związana zawodowo z orkiestrą poznańskiej Filharmonii, w swoim dorobku artystycznym ma również m.in. współpracę z Orkiestrą PR „Amadeus”.

Artystki prowadzą rozległą działalność koncertową, są laureatkami wielu konkursów muzycznych – zarówno na niwie muzyki kameralnej, jak i solistycznej. Jako kameralistki wystąpiły na wielu polskich, a także zagranicznych estradach koncertowych, były wielokrotnie zapraszane do udziału w prestiżowych festiwalach i wydarzeniach artystycznych, a także do prawykonań dzieł twórców muzyki współczesnej – m.in. na Poznańskiej Wiośnie Muzycznej (2008, 2012), Festiwalu Chopin w barwach jesieni w Antoninie (2007-2011), obchodach 199 rocznicy urodzin F. Chopina w Rzymie (2007), Forum Kompozytorów Współczesnych w Poznaniu (2010), obchodach rocznicy członkostwa Polski w UE w Watykanie (2008), Festiwalu Sofijskie Tygodnie Muzyczne (2005), cyklu Expressivo Meisterkonzerte w Berlinie (2012), Max Bruch Musik-Festival w ramach Forum Ost – West w Bergisch Gladbach, Altenberger Kultursommer (2013), czy też w cyklu Koncerty Artystów Polskich w Filharmonii Kaliningradzkiej (2013). Artystki mają również za sobą udany debiut w nowojorskiej Carnegie Hall (2002).

Jako zespół kameralny Trio wystąpiło również kilkakrotnie w projektach łączących muzykę wokalną i kameralną, w tym pod kierownictwem artystycznym Maestry Teresy Żylis-Gara w Radziejowicach (2011).

W roku 2011 ukazała się debiutancka płyta Poznańskiego Trio Fortepianowego, którą zrealizowano w Studio S1 Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie, a wydana została przez wytwórnię Acte Prealable. Stanowi ona pierwszą część antologii polskiego tria fortepianowego dwudziestego wieku i zawiera dzieła Tadeusza Szeligowskiego, Andrzeja Koszewskiego oraz Andrzeja Panufnika. W dorobku płytowym artystek znajduje się także Trio fortepianowe Fryderyka Chopina (nagrane w 2010 r. z okazji obchodów Roku Chopinowskiego). Zespół zrealizował też nagranie monograficznego krążka z muzyką kameralną Krzysztofa Meyera dla firmy fonograficznej Naxos (styczeń 2016 r.)

Laura Kluwak – Sobolewska ukończyła z wyróżnieniem studia pianistyczne pod kierunkiem prof. Waldemara Andrzejewskiego w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.

Jest laureatką krajowych i międzynarodowych konkursów  pianistycznych m.in. XXVII Konkursu na Stypendia Artystyczne Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie, Konkursu Europejskiej Fundacji Muzycznej Yamaha, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Ragusa – Ibla Grand Prize na Sycylii we Włoszech. Była także dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. Otrzymała również szereg nagród dla najlepszego i wyróżniającego się pianisty na polu kameralistyki m.in. nagrodę dla najlepszego pianisty na IV Konkursie Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie, XIX Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. I. Godina (Vrable, Słowacja) oraz na XII Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu.

Prowadzi działalność artystyczną w Polsce i poza granicami (Niemcy, Francja, Hiszpania, Włochy, Belgia, Litwa, Łotwa, Słowacja, Bułgaria, Rosja, Chiny). Koncertowała również w Stanach Zjednoczonych, m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall.

Jest cenioną kameralistką, specjalizującą się w repertuarze wokalnym. Współpracowała z tak wybitnymi artystami – śpiewakami, jak Teresa Żylis-Gara, Joanna Kozłowska, Wojciech Drabowicz, Ryszard Karczykowski, Wiesław Ochman.

Jako również pianistką Poznańskiego Tria Fortepianowego, z którym prowadzi rozległą działalność koncertową i nagraniową.

W swym dorobku ma nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne.

Działalność koncertową łączy z pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie w 2003r. uzyskała stopień doktora sztuki, a w roku 2013 stopień doktora habilitowanego. Obecnie jest Profesorem tej Uczelni.

Za szczególne osiągnięcia i osobowość artystyczną otrzymała Medal Młodej Sztuki, została również uhonorowana odznaką Zasłużony działacz kultury oraz Zasłużony dla kultury polskiej przyznawaną przez Ministra Kultury RP.

Anna Ziółkowska ukończyła z wyróżnieniem wydział instrumentalny Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie skrzypiec prof. Jadwigi Kaliszewskiej. Swe umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich pracując pod kierunkiem profesorów: Charlesa Tregera, Mariny Jaszwili, Wandy Wiłkomirskiej i Krzysztofa Węgrzyna.

W ciągu szeregu lat (1991-2000) była laureatką nagród oraz wyróżnień na krajowych i międzynarodowych konkursach skrzypcowych, m.in. na V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Wolfganga Marschnera w Weimarze, III i IV Ogólnopolskim Konkursie Młodych Skrzypków im. Stanisława Serwaczyńskiego w Lublinie, V Ogólnopolskim Konkursie Skrzypków im. Zdzisława Jahnkego w Poznaniu. W roku 2006 jako członek polskiej ekipy konkursowej wzięła udział w XIII Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.

Wielokrotnie występowała w charakterze solistki z orkiestrą symfoniczną Filharmonii Poznańskiej, jak również Filharmonii Lubelskiej, Filharmonii Koszalińskiej, Filharmonii Zabrzańskiej, Filharmonii Sudeckiej, gdańskim zespołem muzyki dawnej „Cappella Gedanensis” – pod batutą tak wybitnych dyrygentów jak: Andrzej Borejko, Christopher Hogwood czy Marek Pijarowski.

W roku 2002 zadebiutowała recitalem w nowojorskiej Carnegie Hall .

Za szczególne osiągnięcia w dziedzinie kultury otrzymała stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2006). Została również uhonorowana Medalem Młodego Pozytywisty przyznawanym przez poznańskie Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego (2009), a także Brązowym Krzyżem Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej (2012).

Aktywna jako muzyk orkiestrowy – od roku 2005 zaangażowana na stanowisku koncertmistrza w orkiestrze symfonicznej Filharmonii Poznańskiej im. Tadeusza Szeligowskiego.

Zajmuje się również pedagogiką – od roku 2004 prowadzi klasę skrzypiec w OSM II stopnia im. Jadwigi Kaliszewskiej – „Szkole Talentów” – w Poznaniu i w POSM I stopnia im. Henryka Wieniawskiego.

Monika Baranowska ukończyła z wyróżnieniem studia w klasie wiolonczeli prof. Stanisława Pokorskiego w Akademii Muzycznej im. I.J.Paderewskiego w Poznaniu. W latach 1999 – 2001 w ramach studiów podyplomowych kontynuowała naukę w Akademii Muzycznej im. F.Chopina w Warszawie pod kierunkiem prof. Kazimierza Michalika i prof. Andrzeja Orkisza.

Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich profesorów jak Zara Nelsova, Victoria Yagling, Roman Jabłoński, Stanisław Firlej czy Konrad Haesler.

Na polu kameralistyki odniosła szereg sukcesów będąc członkiem kwartetu smyczkowego „Agutti Quartet” (w latach 1995 – 2001). Jako wiolonczelistka zespołu prowadziła ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą występując m.in. w salach koncertowych w Kolonii, Hanowerze oraz Berlinie (w ramach Festiwalu Muzyki Żydowskiej), a także na wielu polskich estradach. W 1998 roku została laureatką III nagrody w kategorii kwartetów smyczkowych na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Łodzi.

Oprócz działalności koncertowej odnosiła również sukcesy pedagogiczne prowadząc w latach 1999 – 2005 klasę wiolonczeli w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej II stopnia – „Szkole Talentów” – w Zespole Szkół Muzycznych w Poznaniu, gdzie jej uczniowie zdobywali laury na konkursach muzycznych.

Jednocześnie aktywna jako muzyk orkiestrowy – od 2001 roku zaangażowana na stałe w orkiestrze symfonicznej Filharmonii Poznańskiej im. Tadeusza Szeligowskiego; ma na swoim koncie także współpracę z Orkiestrą Kameralną PR „Amadeus” pod dyrekcją Agnieszki Duczmal.

Ilona Krzywicka – sopran młodego pokolenia – zdobywająca uznanie na scenach operowych w kraju i za granicą.

W roku 2009 ukończyła Akademię Muzyczną w Poznaniu. Jeszcze jako studentka IV roku zadebiutowała na scenie tytułową rolą w operze „Halka” Stanisława Moniuszki. Wielki plenerowy spektakl odbył się w pałacu w Radziejowicach z udziałem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus pod batutą T. Wojciechowskiego i opieką artystyczną prof. Teresy Żylis-Gara. Kolejnym sukcesem na zakończenie studiów było wykonanie partii Tatiany w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego.

W 2009 r. artystka została wybrana spośród 350 kandydatów jako solistka studia operowego Atelier Lyrique przy Operze Narodowej w Paryżu. Kontrakt w Operze Paryskiej trwał trzy sezony i został zwieńczony prestiżową nagrodą „Prix Lyrique L’AROP 2012 “ (najlepsza solistka sezonu).

W latach 2009-2012 Ilona Krzywicka kreowała m.in. takie role: Arminda („La finta giardiniera” W. A. Mozart, MC93 Bobigny/Paris), Ann Maurrant („Street scene” K. Weill; Opera Bastille Paris), Eurydyka („Orfeusz i Eurydyka” K. W. Gluck, MC93 Bobigny/Paris oraz Theatre National de Bordeaux en Aquitaine ), Mirandolina (rola tytułowa, B. Martinu, MC 93 Bobigny/Paris), Contessa di Ceprano („Rigoletto” G.Verdi; Opera Bastille Paris), Suschen („Faust” P .Fenelon; Palais Garnier Paris), Julie („La répétition” interrompue/Les Troqueurs, Dauvergne; Amphitheatre Bastille Paris).

W roku 2013 wykonała partię Donny Anny w operze „Don Giovanni” W. A. Mozarta z Capellą Cracoviensis, a w roku 2014 zaśpiewała partię I Damy w operze „Czarodziejski Flet” W. A. Mozarta podczas Rheinsberg Festival w Niemczech.

Artystka jest wielokrotną laureatką konkursów krajowych i zagranicznych m.in.: nagroda specjalna na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Grand Prix de l’Opera w Bukareszcie (2016), III nagroda na VI Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Lions Gut Immling w Bad Endorf (2014), laureatka Rheinsberg Festival (2014), Prix Lyrique L’AROP (2012), finalistka V Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Renaty Tebaldi w San Marino ( 2013) i Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Grandi Voci w Salzburgu ( 2012), II nagroda i nagroda specjalna na XIII Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (2009), I wyróżnienie i nagroda im. Haliny Słoniowskiej w kategorii operowej na IX Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Haliny Słoniowskiej w Dusznikach Zdroju (2008), III nagroda na Festiwalu Moniuszkowskim Podlasia „Pieśń Wieczorna” w Białymstoku (2007), wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Franciszki Platówny we Wrocławiu (2004). Otrzymała także stypendium artystyczne Prezydenta Miasta Szczecina (2004 i 2009) oraz Prezydenta Miasta Poznania (2009).

Jaryna Kuzmych – sopran, bandura

Kraj rodzinny to Ukraina. Ukończyła Państwową Muzyczną Szkołę II stopnia w Łucku oraz Narodową Akademię Muzyczną im. M. Łysenki we Lwowie – na wydziale instrumentów ludowych i dyrygentury. Od 2008 pracowała jako artystka chóru Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Na deskach tej sceny w kwietniu 2009 r. zadebiutowała jako Barbarina w „Weselu Figara” W.A. Mozarta. Występowała tam również w inscenizacjach „Czarodziejskiego fletu” W. A. Mozarta (jako I Chłopiec) oraz w „Salome” R. Straussa (jako Niewolnik). Od roku 2012 jest związana z Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku. Wielokrotnie występowała na scenach Ukrainy i Polski. Uczestniczyła w kursach wokalnych, prowadzonych przez prof. Teresę Żylis-Gara, Anne Sims oraz prof. Bogdana Makala.

Taras Kuzmych – baryton

Urodził się w Iwankowie na Ukrainie. Absolwent Narodowej Akademii Muzycznej im. M. Łysenki we Lwowie (Wydział Instrumentów Ludowych) oraz Akademii Muzycznej im St. Moniuszki w Gdańsku (Wydział Wokalno-Aktorski) W roku 2009 otrzymał wyróżnienie na V Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. H. Halskiej we Wrocławiu. W 2010 r. otrzymał nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie pieśni Chopina podczas 2. Letniej Akademii Śpiewu w Gdańsku. Wielokrotnie występował na scenach Ukrainy i Polski, m.in. Filharmonia Lwowska, Filharmonia Kijowska oraz Filharmonia Bałtycka w Gdańsku. Uczestniczył w kursach wokalnych prowadzonych przez profesorów: Teresę Żylis-Gara, Rudolfa Piernay’a, Bogdana Makala. Elizabeth Wilke, Paula Esswooda, Claudio Desderi, Oleksandra Wrabela, Anne Sims, Eytana Pessena. W styczniu 2009 r. zadebiutował na scenie Opery Bałtyckiej w Gdańsku jako Markiz w koncertowym wykonaniu „Traviaty” G. Verdiego. Od sierpnia 2012 r. jest solistą Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku. W swoim repertuarze ma liczne partie operowe, m.in. W. A. Mozart „Don Giovanni” – Don Giovanni, „Le Nozze di Figaro” – Conte,Antonio, „Die Zauberflöte” – Sprecher, Zweiter Geharnischter, G.Bizet „Carmen” – Morales, Zuniga, Escamillo, G.Verdi „La Traviata” – Giorgio Germont „Baron Douphol” – Markiz d’Obigny, S. Moniuszko „Straszny dwór” – Maciej, „Halka” – Dziemba, S. Rachmaninow „Aleko” –Aleko, A. Borodin „Kniaź Igor” – Igor.

 

Dzień pierwszy – niedziela, 13 sierpnia 2017

 

Wernisaż wystawy akwareli i fotografii Stanisława Hübnera

Kaplica Matki Boskiej Fatimskiej, na plebani , godzina czwarta popołudniu

 

Koncert inaugurujący Muzyczne Spotkania z Sacrum

 

Wykonawcy: 

Ilona Krzywicka – sopran

Jaryna Kuzmych – sopran, bandura

Taras Kuzmych – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe:

Laura Kluwak – Sobolewska – fortepian

Anna Ziółkowska – skrzypce

Monika Baranowska – wiolonczela  

 

Kościół w Brunarach, godzina szósta wieczorem

 

W programie koncertu:

 

Ilona KRZYWICKA – sopran

Taras KUZMYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

César Franck (1822 – 1890),  Panis Angelicus

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Jan Sebastian Bach (1685 – 1750), „Bete aber auch dabei” z Kantaty BWV 115

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Andrzej Żylis (1947 –    ),  Modlitwa „O pocałunku, któryś jest w niebie”

Taras KUZMYCH –  baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Georg Friedrich Händel (1685 – 1759), Dignare o Domine

Poznańskie Trio Fortepianowe

Georg Friedrich Händel (1685 – 1759), Largo

 Taras KUZMYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Stanisław Moniuszko (1819 – 1872), Modlitwa „O Władco Świata”

Jaryna KUZMYCH  – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Stanisław Moniuszko (1819 – 1872), Modlitwa „Na skrzydłach pieśni”

 Jaryna KUZMYCH  – sopran

Taras KUZMYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Josyp Kyszakiewicz  (1872 – 1953)Wytaj miż namy ( Bądź między nami)

Taras KUZYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Siergiej Rachmaninow (1873 – 1943), My otdochniom

 Poznańskie Trio Fortepianowe

Michaił Glinka (1804 – 1857), Żawaronok (w transkrypcji na trio fortepianowe M. Bukinika)

 Taras KUZMYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Siergiej Rachmaninow (1873 – 1943), Christos waskries

 Poznańskie Trio Fortepianowe

Siergiej Rachmaninow (1873 – 1943), Sirien (w transkrypcji na trio fortepianowe  A. Szefera)

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Jan Adam Maklakiewicz (1899 – 1954), Ofertorium: „Módl się o duszo moja”

Poznańskie Trio Fortepianowe

Krzesimir Dębski ( 1953 –   ) – Cantabile

Jaryna KUZMYCH  – sopran

Taras KUZYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Karl William Pamp Jenkins (1944 –   ), Ave Verum

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Ludomir Różycki (1883 – 1953), aria Lukrecji z opery Beatrix Cenci

Poznańskie Trio Fortepianowe

Astor Piazzolla (1921 – 1992), Invierno Porteño z cyklu „Las cuatro estaciones porteñas” (Cztery pory roku)

Ilona KRZYWICKA – sopran

Jaryna KUZMYCH  – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Andrew Lloyd Weber (1948 –  ), Pie Jesu

 

Dzień drugi – poniedziałek, 14 sierpnia 2017

 

Jaryna Kuzmych – sopran, bandura

Taras Kuzmych – baryton

 

Kościół w Brunarach, godzina szósta wieczorem

 

Bandura (od greckiego: pandora – wszystko dająca) – ukraiński ludowy instrument muzyczny, należący do chordofonów.

Pierwsze wzmianki o bandurze występują w greckich kronikach z VI wieku, w których autorzy opisują wojowników z obszaru Ukrainy, grających na lutniopodobnych instrumentach. Owe instrumenty, zwane wtedy kobzami , były mniejsze, bardziej okrągłe i miały mniej strun, niż nowoczesna bandura.

W średniowieczu bandura cieszyła się uznaniem na dworach Wschodniej Europy, z pewnością większym niż lutnia w Europie Zachodniej. Używana była przede wszystkim podczas tańców i do akompaniamentów pieśni. Wielką popularność zdobyła głównie wśród ukraińskich kozaków, którzy poszerzali repertuar na ten instrument. Z ich szeregów wywodziły się nowe szkoły profesjonalnych muzyków, zwanych kobziarzami.

Kobziarze rozwijali niepowtarzalną epicką pieśń homerycką, znaną jako duma (dumy), w dosłownym znaczeniu „myśl” lub „refleksja”. Śpiewane do akompaniamentu bandury dumy najczęściej opiewały bohaterskie czyny ukraińskich kozaków oraz ich poszukiwanie swobody i wolności. W 1873 r. podczas trzeciej Konferencji Archeologicznej w Kijowie, zachodni uczeni i kompozytorzy po raz pierwszy usłyszeli dumy w wykonaniu kobziarza Ostapa Veresai. Jego poruszające wykonanie zainspirowało do opublikowania szeregu artykułów i książek na ten temat, co miało znaczący wpływ na rozwój formy muzycznej, znanej jako „dumky” (np. „Dumky Trio” A. Dworzaka i „Dumky” P. Czajkowskiego).

W XX wieku bandura została „na nowo odkryta” i ponownie stała się popularna wśród ukraińskiej społeczności. Ale też ten czas jest okresem znacznych zmian i eksperymentów w zakresie techniki i struktury instrumentu. Nowe bandury zaczęto masowo produkować z dużą liczbą strun (od 50 do 64) strojonych chromatycznie, dodano dźwignie w celu osiągnięcia szybszej transpozycji. O odrodzeniu bandury świadczy też fakt, iż organizuje się specjalne kursy konserwatorskie, podczas których profesjonalni kompozytorzy skupiają się na stworzeniu nowych kompozycji, wyłącznie na ten instrument.

W muzycznej perspektywie, bandura jednoczy akustyczne elementy zarówno lutni, jak i harfy. Wydaje dźwięk, który jest dobitny i delikatny, podobny do klawesynu, lecz ma większą dynamikę, a zarazem kontrolę nad brzmieniem.

W programie koncertu:

Josyp Kyszakiewicz (1872 – 1953) -” Wytaj miż namy”(Bądź między nami)

Ukraińska pieśń religijna -„Tilo Chrystowe” (Ciało Chrystusa)

Ukraińska pieśń religijna -” Dywnaja nowyna” (Cudowna wieść)

Starokijowska pieśń – Czerez pole szyrokeje”(Przez szerokie pole)

Kozacka duma – „Smert kozaka-bandurysta” (Śmierć  kozaka-bandurzysty)

Ukraińska pieśń ludowa – „Oj pid horoju” (Oj pod górą)

Ukraińska pieśń ludowa – „Weczir na dwori” (Wieczór na dworze)

Lewko Lepki (1888-1971) „Kolys diwczyno myła” (Kiedyś dziewczyno miła)

Pieśń szlachecka z XVII w. – „Powiedz wdzięczna kobzo moja”

Mychailo Petrenko (1817-1862) – „Wziaw by ja banduru” (Wziąłbym ja bandurę)

Igor Kuszpler (1949-2012)- „Kalyno, pokrowytelko lubowi”(Kalino, opiekunko miłości), tekst  Mychajla Petrenki

German Żukowski (1913-1976) – „Ty lubow moja” (Miłości ci moja), tekst Aleksandra Nowickiego

Ukraińska pieśń ludowa – „Oj pid wyszneju”(Oj pod wiśnią).

Jerry Bock (1928 – 2010) – duet Tewiego i Goudy „Sunrise, Sunset”  z musicalu „Skrzypek na dachu”

 

Dzień trzeci – wtorek, 15 sierpnia 2017

 

Odpust parafialny ku czci Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej z ludową oprawą:

poświęcenie wieńca żniwnego, konkurs na najpiękniejszy bukiet zielny, występy artystów ludowych oraz Gminnej Młodzieżowej Orkiestry Dętej z Brunar.

 

 Kościół w Brunarach, godzina jedenasta przed południem

 

Koncert „Ave Maria” finał Muzycznych Spotkań z Sacrum

 

wykonawcy: 

Ilona Krzywicka – sopran

Jaryna Kuzmych – sopran, bandura

Taras Kuzmych – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe:

Laura Kluwak-Sobolewska – fortepian

Anna Ziółkowska – skrzypce

Monika Baranowska – wiolonczela 

 

Kościół w Brunarach, godzina szósta wieczorem

 

W programie koncertu:

 

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Jan Sebastian Bach (1685 – 1750), Quia respexit z Magnificat BWV 243

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Jan Sebastian Bach (1685 – 1750) / Charles Gounod (1918 – 1893), Ave Maria

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Franz Schubert (1787 – 1828), Ave Maria

Ilona KRZYWICKA – sopran

Taras KUZMYCH – baryton

Poznańskie Trio Fortepianowe

Gaetano Donizetti (1797 – 1848), Ave Maria

Poznańskie Trio Fortepianowe

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756 – 1791),  Klaviertrio B-dur K.V.502 , cz. I Allegro

Jaryna KUZMYCH – sopran, bandura

Taras KUZMYCH – baryton

Pieśń starokijowska,  Czerez pole szirokeje

Jaryna KUZMYCH – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Igor Sonewicki (1926 – 2006), Pid  Twoju mylist

Poznańskie Trio Fortepianowe

Gabriel Fauré (1845- 1924), Sicilienne

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

William Gómez (1950 – 2012), Ave Maria

 Poznańskie Trio Fortepianowe

Krzesimir Dębski (1953 –   ), Impromptus

 Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Pietro Mascagni  (1863 – 1945), Ave Maria

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Michał Lorenc (1955 –   ), Ave Maria

Poznańskie Trio Fortepianowe

Astor Piazzolla (1921 – 1992),  Ave Maria

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Giulio Caccini (1545 – 1618), Ave Maria

Ilona KRZYWICKA – sopran

Poznańskie Trio Fortepianowe

Giuseppe Verdi ( 1913 – 1901), Ave Maria, aria z IV aktu z opery Otello

Ilona KRZYWICKA – sopran

Jaryna KUZMYCH – sopran

Taras KUZMYCH – baryton

Andrzej Żylis (1947–   ), Moja Ave Maria

 

Wydarzeniom muzycznym towarzyszą wystawa akwareli i fotografii Stanisława Hübnera

Kaplica Matki Boskiej Fatimskiej na plebani, wystawa otwarta przez okres trwania Muzycznych Spotkań

 

 Stanisław Hübner.

Urodził się w Libuszy w 1931 r. Akwarelista i fotografik, GOPR-owiec. W roku 1987 uzyskał uprawnienia MKiS do wykonywania zawodu artysty plastyka. Współzałożyciel gorlickiego klubu sztuki im. Alfreda Długosza. Członek Gorlickiego Towarzystwa Fotograficznego. Artysta zasłużony dla upowszechniania kultury plastycznej w mieście i regionie. Miłośnik Ziemi Gorlickiej, Beskidu Niskiego oraz drewnianej architektury cerkiewnej. Działacz PTTK.

W początkowym okresie malował i fotografował pejzaże z zabytkową architekturą, rozsianą po licznych zakątkach Beskidu Niskiego. Prace te, stanowiące bogatą i cenną dokumentację architektury, zwłaszcza drewnianej, powstały dzięki licznym wędrówkom. Jak podkreśla sam Artysta – „jest człowiekiem gór”. Motocyklowe i piesze wycieczki z aparatem zaowocowały pokaźnym zbiorem fotografii, które często są jedynym świadectwem istnienia niektórych obiektów naszej architektury  (cerkwie, kapliczki, przydrożne krzyże, sypańce, chyże, cmentarze – zwłaszcza te z okresu I wojny światowej).

Jego akwarele brały udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m. in. w Wiedniu, Paryżu, we Włoszech, w USA, RFN. Dwukrotny laureat nagrody artystycznej woj. nowosądeckiego (w latach 1978 i 1985), nagrody Naczelnika Miasta w roku 1984. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Tarczą Herbową Miasta Gorlice.

Od 1950 r. brał udział w rajdach motocyklowych i wyścigach ulicznych. W 1954 r. zdobył mistrzostwo PZM okręgu rzeszowskiego w klasie 125 cm wyścigowej, dzięki czemu otrzymał stały numer startowy oraz przepustkę do wyścigów Mistrzostw Polski.

Prof. dr Wiktor Zin tak pisał o Stanisławie Hubnerze :

„…nie często zdarzało mi się spotkać z takimi osobowościami i ich osiągnięciami. Wielki artysta, znawca swego regionu, senior zasłużonego dla Gorlic rodu Hübnerów.

Tu należy podkreślić dwa aspekty jego sztuki. Po pierwsze: bezbłędność rysunku /nie wiem kto go tego nauczył?/, wirtuozeria trudnej techniki akwareli.

A jest tu prawdziwym wirtuozem. Posiadł wysublimowany dar tworzenia nastroju swoich dzieł, cmentarze zimą lub późną jesienią, to wręcz znakomite dzieła świadczące o pełnym opanowaniu warsztatu twórczego. Do tego można było dojść tylko tytaniczną pracą…”

Wydarzeniom muzycznym towarzyszy również wystawa sztuki ludowej

 

Barbara Korona – świece

Janina Mróz – bibułkarstwo

Roman Bielski – rzeźba

Marian Mółka – rzeźba

 

Teren przykościelny. Twórcy prezentują swoje prace przez okres trwania Muzycznych Spotkań

 

Barbara Korona,  przez blisko dwadzieścia lat prowadzi firmę produkującą świece z naturalnego wosku pszczelego.

Głównie są to klasyczne świece do świeczników, figurki, paschały, gromnice oraz świece zdobione ziołami i nasionami, a także oryginalnym plastrem, produkowanym przez pszczoły w ulu. Wykonuje także usługowo pokazy odlewania świec z wosku pszczelego metodą tradycyjną – „na kole” – odziana w stylizowany średniowieczny stój. Zawsze stawia na tradycję i ekologię z poszanowaniem produktu szlachetnego i naturalnego, jakim jest ten nie zbadany do końca surowiec.

Janina Mróz pochodzi z Nowego Sącza, a obecnie mieszka w Marcinkowicach. Twórczością ludową interesuje się od dzieciństwa. Zajmuje się bibułkarstwem i plastyką obrzędową.

Bardzo dużo czasu poświęca na rysunek oraz malarstwo akrylowe. Wyszywa haftem krzyżykowym, płaskim i richelieu. Czynnie uczestniczy w wydarzeniach artystycznych, przeglądach, wystawach, festynach, jarmarkach, podczas których zdobyła wiele nagród i wyróżnień. Prowadzi warsztaty z dziedziny plastyki obrzędowej i sztuki ludowej.

Roman Bielski, mieszka w Nowym Sączu na os. Helena. Rzeźbą w drewnie zajmuje się od roku 1980.

Jest twórcą różnorodnych pamiątek regionalnych, bardzo dużym zainteresowaniem cieszą się jego ciupagi, rzeźbione w drewnie lipowym oraz różne rzeźby sakralne /świątki/. Uczestniczy w licznych konkursach i wystawach, zdobywając nagrody, wyróżnienia i dyplomy. Swoje wyroby prezentuje na festynach, kiermaszach i jarmarkach regionalnych. Jest członkiem Sądeckiego Stowarzyszenia Regionalnego oraz Szlaku Tradycyjnego Rzemiosła.

Marian Mółka, mieszka w Nowym Sączu. Jest rzeźbiarzem, wykonuje głównie świątki, sceny rodzajowe oraz cieszące się wielką popularnością zabawki z drewna.

Wielokrotnie nagradzany na różnych konkursach i wystawach w wielu krajach Europy i w Polsce.

Chętnie bierze udział w jarmarkach, festynach, wystawach, propagujących sztukę regionalną. Sam prowadzi warsztaty dla początkujących twórców. Należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych oraz Sądeckiego Stowarzyszenia Regionalnego. Współuczestniczy w tworzeniu Szlaku Tradycyjnego Rzemiosła.

Organizatorzy:

Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Brunarach,  ksiądz proboszcz Józef Bąk, e-mail: parafia@brunary.pl

Marek Miczulski „Vox Humana” w Krynicy Zdroju ul. Kraszewskiego 145 A, e-mail: marekmmc@hoga.pl


Dzień Seniora 2017

W święto Matki Bożej Gromnicznej 02.02.2017 r. w naszej parafii miały miejsce obchody Dnia Seniora. Rozpoczęła je wspólna Eucharystia o godz. 13.00 w kaplicy MB Fatimskiej, a później Koło Gospodyń Wiejskich zaprosiło Seniorów do Domu Ludowego w Brunarach. Na spotkaniu byli obecni Wójt Gminy, Kierownik Gminnego Ośrodka Kultury Janusz Szczepanek, Dyrektor Zespołu Szkół w Brunarach Marian Michalik, Sołtys Wsi Adam Dryja, i Ks. Proboszcz.


Zmarł Ksiądz Mieczysław Czekaj

IMG_4068 01W dniu 26 marca 2016 roku zmarł śp. Ks. Mieczysław Czekaj – emerytowany rektor kościoła w Boguszy. Msza święta w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Tarnowie w czwartek (31 marca) o godz. 9.00. Msza święta pogrzebowa w kościele w Boguszy w czwartek (31 marca) o godz. 14.00, a następnie ciało Zmarłego zostanie złożone na miejscowym cmentarzu.

Ks. Mieczysław Czekaj urodził się 01 stycznia 1938 roku w Kurowie. Pochodził z parafii św. Mikołaja w Bochni. Egzamin dojrzałości złożył w 1956 roku, w Bochni. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno – teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza w dniu 24 czerwca 1962 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: Nawojowa, Okulice, Ochotnica Górna i Łabowa. W latach 1969 – 1973 pełnił urząd rektora kościoła w Maciejowej, w latach 1973 – 1979 proboszcza parafii Zbyszyce, w latach 1979 – 1983 proboszcza parafii Czyrna, w latach 1983 – 1986 proboszcza parafii Banica, w latach 1986 – 1988 proboszcza parafii Milik, w latach 1988 – 1989 rektora kościoła w Leluchowie, w latach 1989 – 1990 proboszcza parafii Brunary, w latach 1990 – 1993 oraz 1994 – 1995 rektora kościołów Leluchowie i Dubnem, w latach 1993 – 1994 rektora kościoła św. Mikołaja w Siedliskach koło Bobowej, w latach 1994 – 1995 rektora kościoła św. Leonarda w Wojniczu, w latach 1996 – 1999 proboszcza parafii Dzierżaniny i w latach 1999 – 2011 rektora kościoła w Boguszy. Od 2011 roku był rezydentem w Boguszy, a od 2014 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa, przy ul. Pszennej w Tarnowie. W roku 2003 został obdarzony godnością Kanonika Gremialnego Kapituły Kolegiackiej w Bochni.

„Dwa, trzy lata był w parafiach, szedł dalej i remontował. Przygotował młodych ludzi do odnawiania zabytków w kościołach. Święty kapłan, człowiek wielkiej pokory i modlitwy” – dodaje ks. Liszka.

Będąc wieloletnim opiekunem i kustoszem powierzonych mu świątyń, m. in. w Czyrnej, Banicy, Bielicznej, Andrzejówce, Leluchowie i Dubnem, ks. Czekaj przeprowadził szereg prac konserwatorskich, przywracających dawną świetność architekturze i wyposażeniu tych obiektów. Dbał przy tym o zachowanie oryginalności i autentyczności budowli, wierności tradycji, w której powstały, a także o merytoryczną i techniczną poprawność przeprowadzanych zabiegów renowacyjnych.

Ks. Mieczysław Czekaj przyczynił się do gruntownego odnowienia kościoła pw. śś. Kosmy i Damiana (d. cerkiew greko-katolicka z1787 r.) w Banicy. Wykonane tam prace objęły remonty konstrukcyjne ścian, dachów, a także odnowienie wnętrza z zabytkowym ikonostasem z 1757 roku. Za należycie przeprowadzony remont i ogromny wysiłek włożony we właściwe utrzymanie odnowionej świątyni parafia, wraz z ks. Mieczysławem Czekajem, uhonorowana została w 1985 roku nagrodą Ministerstwa Kultury i Sztuki dla najlepszego użytkownika obiektu drewnianego.

Od 1999 roku ks. Czekaj związany był z Boguszą, malowniczą miejscowością położoną w dolinie potoku Królówka, należącą do parafii w Królowej Górnej. Znajdujący się w niej drewniany kościół p. w. św. Antoniego Padewskiego (d. cerkiew greko-katolicka pw. św. Demetriusza M. z 1858 roku) stała się kolejnym wyzwaniem dla tego niestrudzonego miłośnika i opiekuna zabytków. W latach 1999-2004 staraniem ks. Czekaja przeprowadzony został kompleksowy remont konserwatorski, obejmujący wymianę pokrycia gontowego oraz zniszczonych elementów konstrukcyjnych ścian i dachów, a także konserwację cennego wyposażenia wnętrza świątyni. Odnowiona została polichromia wnętrza oraz cenne wyposażenie z ikonostasem z 1670 roku, pochodzącym z poprzedniej, starszej świątyni. Swoją troskę skierował ks. Czekaj także na inne zabytki miejscowości. Podjął trud odbudowy znajdującej się w Boguszy murowanej cerkwi prawosławnej z pocz. XX w., którą wyposażył i włączył do kultu jako kaplicę pomocniczą. Opieką objął też dawny greko-katolicki cmentarz oraz liczne znajdujące się tam kapliczki.

Społeczność Boguszy oraz innych miejscowości, w których dane było ks. Mieczysławowi Czekajowi pracować i gospodarować, wybrała go swoimi głosami „Sądeczaninem roku 2000”, uznając tym jego wkład w kształtowanie właściwych postaw uczących szacunku dla miejsca urodzenia, dla kultury i tradycji swojego regionu.

Ks. Mieczysław Czekaj pozostał człowiekiem skromnym, traktującym swoją pracę, a także zaangażowanie swoich parafian przy kościołach jako bezpośrednią służbę Bogu, jako swego rodzaju modlitwę: „Zawsze łączyłem troskę o kościół, o jego remont, jego wyposażenie ze sprawą wiary. Druga sprawa to to, że zabytkowe kościoły są jednocześnie dobrami kultury. Są świadkami kultury religijnej minionych pokoleń. Dlatego właśnie to dziedzictwo, jakie otrzymaliśmy po przodkach, w naszych kościołach, cerkwiach, powinno nas mobilizować ciągle do dorównania tamtym pokoleniom, a nie do zmarnowania tego, co one z takim trudem, z taką ofiarnością zrobiły” – mówił przed laty ks. Czekaj.

Doceniając jego troskę o zabytki został także laureatem Nagrody Województwa Małopolskiego im. Mariana Korneckiego w 2004 r.